بخش کشاورزی در میان بخش های اقتصادی ایران جایگاه ویژه ای دارد.استانفارس یکی از قطبهای کشاورزی ایران به شمار می آید که در زمینه محصولات زراعی سهم عمده ای در کشور دارد.باتوجه به اهمیت محصولات زراعی در استان فارس و به منظور تعیین مزیت نسبی این محصولات از دو روش "نسبتهزینه منابع داخلی"و "نسبت هزینهبه منفعت اجتماعی"برایسال زراعی 79-1378 استفاده گردیده است.محاسبهمعیارهای مذکور نشان می دهد که چهار محصول از ١٨ محصول زراعی مورد بررسی، شامل گندم دیم، جو دیم، چغندرقند و آفتابگردان در نرخ برابری نسبی ارز دارای مزیت نسبی نبوده و گوجه فرنگی بالاترین مزیت نسبی را به خود اختصاص داده است و خیار، سیب زمینی و عدس آبی در مراحل بعدی قرار دارند. مقایسه مزیت نسبی محصولات با میزان سطح زیر کشت فعلی آنان نشان می دهد که در مورد محصولاتی که اطمینان نسبی به قیمت فروش داشته، الگوی کشت با اولویت های مزیت نسبی انطباق بیشتری داشته و برای محصولاتی مانند گوجه فرنگی، پیاز و سیب زمینی که ریسک قیمتی بیشتری دارند، میان الگوی کشت و ترتیب مزیت نسبی اختلاف بیشتری مشاهده می شود. در پایان مقاله جهت انطباق بیشتر الگوی کشت با ترتیب مزیت نسبی محصولات، پیشنهاداتی ارائه گردیده است.