افزایش جمعیت، ضعف در برنامه ریزی صحیح و بلندمدت اقتصادی و  فقدان برنامه جامع و همه سونگر برای پرورش نیروی انسانی، از مهمترین مسائل ومشکلاتی است که امروزه باعث شده است تا پدیده اشتغال به یک بحران و  ضرورت اجتماعی و اقتصادی تبدیل شود. از طرفی تحولات انقلابی اخیر،  حاصل از همگرایی بین فرایند توسعه اطلاعات و فرایند توسعه فناوری ارتباطات، به نوبه خود منجر به چالشها و فرصتهای جدیدی بر سر راه  اشتغال شده است که خود، مستلزم انتخاب راهبردی جدید برای ورود به قرن  ٢١ است. خودکارآفرینی مهمترین راهبردی است که برای پاسخگویی به چالشها  و بهره گیری از فرصتهای فوق پیش بینی می شود. در این مقاله، کار، انسان، ساختار و فناوری ارتباطات به عنوان عناصر اصلی راهبرد خودکارآفرینی معرفی می شود. در این راستا معنای جدید این مفاهیم در قالب یک اقتصاد خودکارآفرین معرفی خواهد شد. علاوه بر آن با استفاده از روش دلفی در سه مرحله، نظرسنجی لازم از برخی خبرگان به عمل آمده است و موانع توسعه این راهبرد در ایران و پیشنهادات لازم برای کاربرد آن ارایه می گردد. راهکارها و موانع ارایه شده بیشتر به مسائل مدیریتی و مواردی نیز به مسائل مربوط به بیمه، آموزش، مالیات و بازنشستگی اشاره دارد.