این مقاله به اندازه گیری مزیت نسبی تولیدات شرکت های تولیدکننده قطعات تندمصرف خودرو طی یک دوره ٥ ساله براساس روش هزینه منابع داخلی (برمبنای روش حسابهای صنعتی) می پردازد. بکارگیری این رویکرد جدید در ارزیابی هزینه منابع داخلی تولیدات بنگاه ها (از طریق هزینه های واحدهای تولیدی) به دلیل بهره گیری از اطلاعات به هنگام، قیمت های سایه ای و... ازتوانایی بیشتری نسبت به روش های متنوع قبلی برخوردار است. بدین منظور مقاله حاضر ابتدا به شاخص های اندازه گیری هزینه منابع داخلی پرداخته و سپس ضمن معرفی روش شناسی رهیافت جدید DRC بهاندازه گیری مزیت نسبی چند شرکت منتخب تولیدکننده قطعات تند مصرف خودرو و تجزیه و تحلیل آن می پردازد.