امروزه افزایش توان تولیدی، نیازمند توجه ویژه به بخش صنعت و افزایش سرمایه گذاری در این بخش است. طی چند دهه اخیر وجود تغییرات تکنولوژیکی وسیع در بخش صنعت، تنوع نیازها و سلایق مصرف کنندگان را به همراه آورده و بر عرصه فعالیت های صنعتی افزوده است. از طرفی محدود بودن منابع مالی و امکانات کشورها جهت سرمایه گذاری و وجود مناطق متفاوت و ناهمگون که از توزیع فضایی و الگوی یکپارچه ای تبعیت نمی کنند، نیاز به تدوین برنامه های منطقه ای را اجتناب ناپذیر نموده است.درمقاله حاضر به جهت شناسائی قابلیت ها و پتانسیل های موجود در بخش صنعت استان اصفهان به عنوان یکی از مناطق مهم و فعال کشور با استفاده از تلفیق روش های تحلیل عاملی و تاکسونومی عددی و با بهره جستن از شاخص های مرتبط با موضوع و براساس آمار و اطلاعات جمع آوری شده از منابع آماری معتبر و در دسترس برای یک دوره زمانی ٥ ساله از (78-1374)، بخش های مختلف فعالیت های صنعتی استان برحسب کدهای دو رقمی ISIC (ویرایش سوم) و براساس درجه مزیت و برخورداری رتبه بندی گردیده اند.درطی دوره مورد بررسی بیشترین درجه برخورداری به صنایع تولید فلزات اساسی، تولید ذغال کک، پالایشگاه های نفت و سوخت های هسته ای، تولید مواد و محصولات شیمیایی و تولید سایر محصولات کانی غیرفلزی اختصاص یافته است. علاوه بر آن از جمع صنایع همگن استان اصفهان، صنایع تولید مواد و محصولات شیمیایی، تولید ماشین آلات و تجهیزات طبقه بندی نشده، دباغی و عمل آوردن چرم و ساخت زین و یراق و کیف و چمدان و تولید کفش و صنایع تولید پوشاک، عمل آوردن و رنگ کردن پوست خز دار، در زمره صنایع مزیت دار استان اصفهان در طی دوره مورد بررسی جای گرفته اند.