صنایع غذایی علاوه بر تامین امنیت غذایی و توسعه بخش کشاورزی، می توانند نقش موثری در توسعه صادرات صنعتی کشور ایفا نمایند. لذا با توجه به هدف برنامه سوم توسعه اقتصادی (جهش صادراتی)، به نظر می رسد که این بخش و زیربخشهای آن جزء اولویتهای سرمایه گذاری صنعتی محسوب می گردند.اولینگام برای برنامه ریزی در تولید و صادرات این بخش و تعیین اولویتهای سرمایه گذاری در صنایع غذایی، شناسایی توانمندیهای صادراتی صنایع کشور است. مقاله حاضر در نظر دارد با تاکید بر اهمیت و جایگاه صنایع غذایی در اقتصاد کشور، به مقایسه تطبیقی عملکرد فعالیت صنعتی این بخش با سایر بخشها بپردازد. سپس، با کمک یک سری شاخصهای کلیدی مانند اشتغال و تولید در زیربخشهای صنعتی و صنایع غذایی، به روند تحولات آنها پرداخته و در نهایت، با استفاده از برخی شاخصهای متداول مزیت نسبی صادراتی، اقدام به معرفی مزیت های نسبی صنایع غذایی نماید. محورهای مورد بررسی در راستای معرفی دورنمایی از پتانسیلهای تولیدی و صادراتی صنایع غذایی ایران می باشد.