استفاده از روایی و پایایی در پژوهش کمی متداول است و اکنون در پارادایم پژوهش کیفی مجددا مورد توجه قرار گرفته است. چون روایی و پایایی ریشه در نگاه اثبات گرایانه دارد بنابراین باید کاربرد آنها در رویکرد طبیعت گرایانه مجددا تعریف شود. آن گونه که روایی و پایایی در پژوهش کمی استفاده می شود مبنایی برای بررسی معنای این دو اصطلاح در پارادایم پژوهش کیفی فراهم می کند. کثرت گرایی نیز آن گونه که در پژوهش کمی استفاده می شود می تواند راههایی برای آزمون یا حداکثر کردن روایی و پایایی یک مطالعه کیفی مشخص کند. بنابراین، روایی، پایایی و کثرت گرایی، اگر چه مفاهیم مناسب پژوهشی هستند، خصوصاً از نقطه نظر کیفی، باید به منظور انعکلاس شیوه های چندگانه از حقیقت مجدداً تعریف شوند.