این تحقیق براساس این فرض که نظام مشارکت در مراکز تحقیقاتی باعث افزایش کارآیی و بهره وری می گردد تدوین شده و هدف از آن مطالعه موردی نتایج اجرای این نظام در یکی از مراکز تحقیق و توسعه کشور در بخش صنایع الکترونیک و کامپیوتر می باشد. در این مقاله خواننده با تعریف بهره وری در محیطهای تحقیقاتی و شاخصهای کارایی و اثربخشی در محیطهای خلاق و نقش مشارکت در بهره وری بطور کلان آشنا شده و طی مروری بر مدلهای رفتار سازمانی با بهترین شرایط کاری در سازمانهای هوشمند آشنا می شود. در ادامه به معرفی اجمالی نظام مشارکت در مرکز تحقیقاتی که مورد مطالعه قرار گرفته بود پرداخته شده است و سپس تغییرات برخی از شاخص های کمی بهره وری مراکز تحقیقاتی در طول 2 سال اجرای نظام مشارکت با 2 سال قبل را در مرکز فوق بررسی خواهیم نمود و به مقایسه ای بین تیمهای مشارکت طلب یا غیرمشارکت طلب در این مرکز از لحاظ میزان بهره وری پرداخته ایم.