کسب مزیت رقابتی در سازمان در گرو تولید کیفی و با هزینه مطلوب می‌باشد. در فرآیند تولید مجموعه عوامل داخلی و خارجی سازمان بایستی به شکل موثر نقش ایفا تا اهداف سازمان به خوبی و با اثر بخشی تحقق یابد. در این راستا تامین کنندگان در تامین نرم افزارها، دانش فنی، مواد اولیه و خدمات نقش مهمی در رقابتی شدن سازمان به عهده دارند. امروزه در سازمانهای برتر تامین کنندگان به عنوان مشارک تو یکی از توانمندسازیهای سازمانها به شکل عملیاتی و واقعی مورد توجه قرار گرفته و این اقدام و عمل نشات گرفته از این تفکر است که تولید کیفی و کسب مزیت رقابتی بدون تامین کنندگان کیفی، دلسوز و وفادار تقریبا غیرممکن و یا حداقل در درازمدت امکان‌پذیر نیست. بنابراین با مدیریت علمی و منطقی بر زنجیر، تأمین کنندگان به عنوان مؤلفه های مهم مدیریت راهبردی می توان به مزیت رقابتی دسترسی پیدا نمود. بر اساس مدلهای سرآمدی، سازمان بایستی نگرش سنتی نسبت به تأمین کنندگان که در آن تأمین کنندگان به عنوان عوامل جدا هستند به نگرش مترقی که در آن تأمین کنندگان جزء تفکیک ناپذیر کار و شریک واقعی هستند تبدیل و از این طریق با نظام یکپارچه زنجیره تأمین، مدیریت و در تدوین چشم اندازهای بلندمدت، استراتژی ها و مأموریتهای سازمان از توانمندی های بالقوه و بالفعل تأمین کنندگان در طیف وسیعی استفاده شود. بر این اساس توجه به اهمیت مدیریت زنجیره تأمین در این مقاله که مستند بر تجارب در یکی از شرکتهای بزرگ صنعتی است، سعی بر آن است مفهوم زنجیره تأمین بیان و نظام یکپارچه و مؤلفه های توجه به زنجیره تأمین تبیین گردد.