صنایع کوچک و متوسط صنایعی هستند که بر اساس تعداد کارکنان،‌ میزان سرمایه و میزان سهم مالکیت خصوصی در کشورهای مختلف تعاریف متفاوتی دارند.در کشور ایران برخی کارگاه ها با کارکنان کمتر از 10 نفر را کوچک و برخی تعداد کارکنان زیر 50 نفر را شاخص صنایع کوچک گرفته اند که این تفاوت دیدگاه در آماردهی تفاوتهایی را بروز می دهد. صنایع کوچک در ایجاد اشتغال و ارزش افزوده در راستای توسعه کشور، نقش اساسی بازی می کنند. سیر تاریخچه صنایع کوچک و متوسط در بعد از انقلاب حاکی از کم توجهی دولت به این بخش و اهمیت روز افزون به صنایع بزرگ است که با توجه به اهمیت صنایع کوچک و متوسط در استراتژی توسعه درون زا به نظر می رسد که این بخش نیازمند توجه همه جانبه و بازنگری می باشد. در این مقاله ضمن بازگویی نقش صنایع کوچک و متوسط، مشکلات فراروی این صنایع بررسی می شود.