برای کاستن زمان پاسخگویی و بهبود انعطاف پذیری، باید شکل کاملاً جدیدی از سازمان ها به وجود ایند. سازمان های مجازی که امروزه با سرعت بالایی درحال شکل گیری هستند می توانند پاسخی به این نیاز باشند. سازمان مجازی یک گروه از بنگاه های مستقل است که به یکدیگر ارتباط دارند و یک سازمان موقت واحد را تشکیل می دهند. یک سازمان مجازی به شرکا و همکاران خود امتیازات استراتژیک مشخصی چون دستیابی به منابع متنوع و گسترده را می دهد. در چنین سازمانی تغییر شکل و سازماندهی مجدد متناسب با فرصت های جدید اسان است. تغییر از یک سازمان مجازی به یک سازمان مجازی دیگر یک ابزار استاندارد در مدیریت سازمانهای مجازی است و به همین دلیل حفظ همکاری و مسئولیت پذیری در افرادی مجازی که در یک سازمان متغیر با همکاران متفاوت کار می کنند، فرایندی بسیار پیچیده تر از مدیریت یک سازمان سنتی است. یک سازمان مجازی باید بر اعتماد و نظارت حداقل پایه گذاری شود. به این دلیل که نظارت و کنترل اجزای آن بسیار دشوار می باشد. چالش چگونه مدیریت کردن و چگونه اداره کردن کار در سازمان مجازی دشوار است. کارکنانی که دیده نمی شوند باید در مورد انچه از آن ها انتظار می رود به طور واضح توجیه شوند و برمبنای خروجی ها ارزیابی گردند. مدیران نیز باید بدانند که چگونه اعتماد و اثربخشی گروهی را تقویت کنند