استفاده از فناوری اطلاعات در سازمانها متأثر از انواع مختلف ریسکهای بالقوه می باشد. کاوش محیط فناوری اطلاعات در سازمانها و خطرات امکان پذیر را مشخص نموده و یک ساختار برای مدیریت ریسک مجتمع پیشنهاد می کند. فرآیند مدیریت ریسک ٤ جزء سازنده اصلی را دارا می باشد: شناسایی ریسک، آنالیز ریسک، ابزارهای کاهش ریسک و کنترل ریسک. این چارچوب می تواند برای راهنمایی سازمانها در کاهش خسارتهایی که از عدم درک خطرات استفاده از فناوری اطلاعات ناشی می شود