مدل ارائه شده در تحقیق حاضر، مدل بازی ورونویی است که امکان طراحی مکان یابی و چیدمان تسهیلات در بازارهای رقابتی را ممکن می سازد. یکی از مهم ترین معیارهای ارزیابی مکان یابی تسهیلات، کمینه کردن هزینه های انتقال مواد یا به عبارتی نزدیک بودن محل تسهیلات به مشتریان می باشد که در بسیاری از تحقیقات صورت گرفته، فرض شده است این هزینه با فاصله میان زوج تسهیلات، رابطه خطی دارد. چنین فرضی مستلزم برقراری شرایطی است که از جمله آن ها ثابت بودن تقاضا در طول زمان تصمیم گیری و هم چنین عدم ارتباط متقابل بین مسئله طراحی مکانیابی تسهیلات با سایر مسایل تصمیم گیری در سیستم است. مدل ارائه شده در این تحقیق با شناسایی کلیه مسایل داخلی و خارجی سیستم که با مکانیابی تسهیلات، ارتباط متقابل دارند، این معیار ارزیابی مکانیابی را اصلاح و برای شرایط عملی قابل استفاده می نماید. به عبارت دیگر با در نظر گرفتن تاثیر رفتار رقیب بیرونی و هم چنین تاثیر فاصله تسهیلات به مشتریان که مهم ترین مسئله داخلی تاثیرگذار بر مکانیابی تسهیلات به شمار می رود، معیار ارزیابی مکانیابی فوق قابل استفاده در شرایط عملی می شود. علاوه براین در این تحقیق، نشان داده شده است که استفاده از نظریه بازی ها در شرایط تصمیم گیری گروهی می تواند ابزار مناسبی برای دستیابی به طرح های مکانیابی و سیستم حداقل فاصله باشد که تعادل مناسبی بین هزینه های احداث و بهره برداری از تسهیلات و درآمد حاصل از پوشش حداکثری تقاضا را ایجاد می کنند.