در این مقاله سه موضوع مستقل اما به هم پیوسته در زمینه توسعه مناطق دارای چشمه های آب معدنی و آبهای گرم از دیدگاه برنامه ریزی مطمح نظر قرار گرفته است:اولاً با اشاره به پیچیدگی های شرایط زندگی در دوران کنونی از یک طرف، و افزایش امید به زندگی از سوی دیگر نشان داده شده است که توسعه استراحتگاه هایی برای تمدد اعصاب، باز پروری جسمی، توانبخشی فکری و درمان طبیعی برخی از بیماریها، به عنوان یک ضرورت غیر قابل اجتناب باید در دستور کار سازمانهای مسئول تامین اجتماعی، توانبخشی و اوقات فراغت مردم قرار گیرد و این سازمانها نسبت به سرمایه گذاری های لازم برای تاسیسات زیربنایی و بهره وری مطلوب از این اماکن اقدام کنند.ثانیاً ضمن ارایه یک مدل ماتریسی، ملاحظات لازم برای تنظیم برنامه توسعه این گونه مناطق از جنبه های مختلف زمین شناسی، بهداشتی – درمانی، زیست محیطی، اکولوژیکی و چشم انداز محیطی از یکسو و آثار زیانبار این توسعه بر چشمه ها، منابع معدنی، روابط فرهنگی، آسایش و آرامش زندگی محلی و... از سوی دیگر با توجه به روابط متقابل آنها مورد بررسی قرار گرفته است. تکمیل این ماتریس توسط متخصصین، تصمیم گیری برای نحوه توسعه را تسهیل خواهد ساخت.ثالثاً ضمن بررسی نقش مردم بومی در تسریع توسعه پیش بینی شده برای اینگونه مناطق، راهبردهایی برای بهره گیری بهینه از این توان بالقوه تشریح شده است.