پیش‌بینی ورشکستگی یکی از موضوعات اصلی طبقه بندی شرکت‌هاست. مالکان، مدیران، سرمایه گذاران، اعتباردهندگان، شرکای تجاری و همچنین موسسات دولتی علاقمند به ارزیابی وضعیت مالی شرکت هستند زیرا در صورت ورشکستگی هزینه‌های زیادی به آنها تحمیل می شود. امروزه مدل‌های مختلفی برای پیش‌بینی ورشکستگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.‌ هدف این مطالعه، ارائه مبانی تئوریکی تحقیق و مقایسه نتایج حاصل از به کارگیری مدل‌های آلتمن و فالمر جهت پیش‌بینی ورشکستگی شرکت‌ها می‌باشد. از این رو داده‌های جمع آوری شده برای سال‌های 1379 تا 1383 مورد آزمون قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها روش‌های آماری باینومیال ناپارامتریک مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصله حاکی از آن است که در پیش‌بینی یک شرکت، تفاوت معنی داری بین نتایج دو مدل وجود دارد. همچنین مدل آلتمن در پیش‌بینی ورشکستگی محافظه کارانه تر از مدل فالمر عمل می کند.