یکی از اصلاحات اخیر در نظام بودجه‌ریزی کشورها، حرکت به سوی «بودجه‌ریزی عملیاتی» است که بر سنجش عملکرد دولت‌ها تأکید می کند. شواهد موجود نشان می‌دهد که این اصلاحات در سطح محدودی اجرا می شود و این امر سئوالات فراوانی را ایجاد می کند که چرا تعداد کمی از دولت‌ها، «بودجه‌ریزی عملیاتی» را به‌طور کامل اجرا می‌کنند و چه نیازمندی‌های وجود دارد که اجرای کامل را تضمین نماید. برای شناسایی موانع اجرای بودجه‌ریزی عملیاتی در دانشگاه تهران از مدل «شه» استفاده گردیده است که نه عامل کلی موثر در اجرای بودجه‌ریزی عملیاتی را احصاء کرده است که این عوامل عبارتند از: توانایی ارزیابی عملکرد، توانایی فنی، توانایی نیروی انسانی، اختیار سازمانی، اختیار قانونی، اختیار رویه‌ای، پذیرش سیاسی، پذیرش مدیریتی و پذیرش انگیزشی‌در این تحقیق وضع موجود این عوامل در دانشگاه تهران با نظرسنجی از مدیران دانشگاه مورد بررسی قرار گرفت و عواملی که وضعیت مناسبی نداشتند به‌عنوان مانع اجرای بودجه عملیاتی در دانشگاه تهران شناسایی گردیدند.