این تحقیق، به پیش بینی بازده آتی سهام با استفاده از نسبت بازده حقوق صاحبان سهام (نسبت سود به ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام) و تغییرپذیری سری‌های زمانی این نسبت (هم در سطح شرکت و هم پرتفوی) می‌پردازد.‌ ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام بر‌اساس مدل اولسون (1989) و رابطه مازاد تمیز محاسبه شده است. جامعه آماری تحقیق شامل 130 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های  1379تا1384  می‌باشد. ‌نتایج تحقیق نشان می‌دهد که بین نسبت بازده حقوق صاحبان سهام و بازده آتی سهام رابطه معنی‌داری وجود دارد. اما قدرت توضیح‌دهندگی این نسبت، در سطح پرتفوی قوی‌تر و با اهمیت‌تر از سطح شرکت می‌باشد. هم‌چنین نتایج، نشانگر وجود رابطه معنی‌دار، بین تغییر‌پذیری سری‌های زمانی نسبت بازده حقوق صاحبان سهام هر سهم با بازده آتی همان سهم است.