هدف از این مطالعه، بررسی انگیزه های مدیران شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به منظور هموارسازی سود با استفاده از اقلام تعهدی اختیاری است. انگیزهای مورد بررسی شامل اندازه شرکت، مالیات بردرآمد، نسبت بدهی به کل دارایی‌ها (قرار دادهای بدهی)، انحراف در فعالیت‌های عملیاتی، و نوسان پذیری سود می‌باشد. برای آزمون مدل ارتباط بین رفتار هموارسازی سود و پنج عامل که فرض می شود روی رفتار هموارسازی سود تأثیر می‌گذارند، از تحلیل رگرسیون استفاده شده است. برای دوره تحقیق داده های جمع آوری شده به دو صورت 1) مقطعی برای هر یک از سال‌های 1380 تا 1383 و 2) تجمعی چهار ساله برای سال‌های 1380 تا 1383 مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که هموارسازی سود با استفاده از اقلام اختیاری توسط مدیران شرکت‌های ایرانی صورت می‌گیرد و مالیات بر درآمد و انحراف در فعالیت‌های عملیاتی محرک‌های اصلی برای هموار نمودن سود با استفاده از اقلام تعهدی اختیاری می‌باشند. بر خلاف یافته های محققین غربی اندازه شرکت، نسبت بدهی به کل دارایی‌ها (قرار دادهای بدهی) و نوسان پذیری سود به عنوان محرک‌های هموارسازی سود از اهمیت چندانی برخوردار نمی‌باشند.