ورشکستگیهای اخیر شرکتهای بزرگ در سطح بین المللی و نوسانهای بورس اوراق بهادار در ایران نیاز به وجود ابزارهایی برای ارزیابی توان مالی شرکتها رانشان میدهد. یکی از ابزارهای ارزیابی توان مالی شرکتها استفاده از نسبتهای مالی به عنوان متغیر مستقل و به دست آوردن الگوهایی برای پیش بینی ورشکستگی شرکتها است. هدف این پژوهش به دست آوردن مدلهایی جدید بر مبنای الگوهای پیش بینی ورشکستگی زیمسکی و شیراتا متناسب با شرایط محیطی ایران است. برای تعدیل الگوهای بررسی شده دراین پژوهش فرضیه های تحقیق به دوگروه الف وب تقسیم شدند. فرضیه های گروه الف در ارتباط با توانایی طبقهبندی درست شرکتها توسط دو الگوی زیمسکی وشیراتا طراحی شدند. نتایج آزمون این فرضیهها نشان میدهد که هر دو الگو توانایی تقسیم شرکتهارا به دوگروه ورشکسته وغیرورشکسته دارند. فرضیه های گروه ب در ارتباط با تفاوت اهمیت نسبتهای مالی به عنوان متغیرهای مستقل الگوها در پیش بینی ورشکستگی بود. نتایج آزمون این فرضیهها نشان داد که متغیرهای مستقل الگوها تاثیر یکسانی در پیش بینی ورشکستگی شرکتها ندارند.