ورود به سایت
عضویت در سایت
تبلیغات در سایت
راهنمای استفاده از سایت
ارتباط با ما
درباره ما
شما هنوز به سایت وارد نشده اید.
جمعه 02 آذر 1403
ورود به سایت
مرا بخاطر بسپار
کلمه عبور را فراموش کرده اید؟
بخش های اصلی
صفحه اصلی
مقالات فارسی
مقالات انگلیسی
اخبار
کارشناسی ارشد
دکترای مدیریت
تست تألیفی و کنکوری
جزوات کنکوری و درسی
صفحه شخصی
آمار سایت
بازدید امروز: 32,510
بازدید دیروز: 28,942
بازدید کل: 157,633,882
کاربران عضو: 2
کاربران مهمان: 60
کاربران حاضر: 62
تعداد دریافت: 11
تعداد بازدید: 2320
ارایه یک متدولوژی با استفاده از QFD و MCDM برای مهندسی ارزش در شرایط عدم اطمینان
چکیده:
در مهندسی ارزش با محاسبه شاخص ارزش عملکردهای یک محصول و رتبه بندی عملکردها بر اساس شاخص ارزش آنها، عملکردهای بحرانی شناسایی شده و سپس تصمیمات لازم در مورد افزایش ارزش عملکرد دارای شاخص ارزش پایین، اتخاذ می شود. شاخص ارزش عملکرد از نسبت بهای عملکرد به هزینه عملکرد به دست می آید. بها و هزینه عملکردها معمولا به صورت مقادیر دقیق در دسترس نبوده و در برآورد آنها از نظرات ذهنی افراد گروه مهندسی ارزش استفاده می شود در حالی که نظرات ذهنی همواره شامل عدم اطمینان می باشد. عدم اطمینان در بهای عملکردها و هزینه عملکردها، باعث عدم اطمینان در شاخص ارزش عملکردها شده که به نوبه خود موجب ایجاد عدم اطمینان در رتبه بندی ارزشی عملکردها و تصمیمات و اقدامات اصلاحی می شود. گسترش عملکرد کیفیت (QFD) یکی از فنون مدیریت کیفیت است که برای به کارگیری مرحله به مرحله نداهای مشتری به صورت عملیاتی به کار گرفته می شود. خروجی حاصل از فرآیند طراحی به کمک QFD، بسیار نزدیک به نیازها و خواسته های مشتریان است و این خود موجب کاهش تغییرات مهندسی می شود. در این مقاله متدولوژی استفاده همزمان از دو تکنیک QFD و مهندسی ارزش در حالت عدم قطعیت بررسی می گردد. با استفاده از تئوری مجموعه های فازی یک روش تصمیم گیری گروهی فازی برای بیان عدم اطمینان موجود در مهندسی ارزش، ارایه شده است. شاخص ارزش عملکردها به صورت مجموعه های فازی به دست آمده و عملکردها با مقایسه اعداد فازی حاصل، رتبه بندی ارزشی می شوند. در روشهای متداول مهندسی ارزش، رتبه بندی عملکردها فقط بر اساس شاخص ارزش عملکرد، صورت می گیرد، حال آنکه معیارهای دیگری از جمله پیچیدگی ساخت، زمان بر بودن، هزینه بر بودن و ... نیز در رتبه بندی عملکردها در حالت عملی، باید در نظر گرفته شوند. در این مقاله از تصمیم گیری چند معیاره برای رتبه بندی نهایی عملکردها استفاده شده است. در این تحقیق پس از بررسی هشت نیاز مطرح شده از طرف مشتری عملکرد "استحکام بالا" مناسبترین عملکرد برای افزایش ارزش و بهبود تشخیص داده شده است. بمنظور رسیدن به این بهبود جایگزینی نوعی پلاستیک فشرده بجای آلمینیوم در فرآیند ریخته گری قطعات مطرح و مورد پذیرش قرار گرفت و درصد قابل توجهی بهبود بدست آمد.
کلید واژه:
مهندسی ارزش، عدم اطمینان، تصمیم گیری گروهی فازی، گسترش عملکرد کیفیت، تصمیم گیری چند معیاره
نویسنده(گان):
محمد رضا گلی، سید رضا حجازی
منبع:
نشریات معتبر مدیریتی- ارسالی کاربران سایت
موضوع:
تولید
دسته:
مقاله مجله
سال انتشار:
1385
تعداد صفحات:
27
قیمت (تومان):
0
بر اساس
شرایط و ضوابط ارسال مقاله
در سایت مدیر، این مطلب توسط یکی از نویسندگان ارسال گردیده است. در صورت مشاهده هرگونه تخلف، با تکمیل
فرم گزارش تخلف حقوق مؤلفین
مراتب را جهت پیگیری اطلاع دهید.
دریافت متن کامل
525 KB
.Copyright (©) Modir.ir - All rights reserved