طرح چیدمان یک واحد صنعتی همواره نقش مهمی در عملکرد آن واحد دارد. مسایلی که در طرح چیدمان پیش روی افراد قرار دارد مسایلی چند هدفه یا مسایل تخصیص بسیار پیچیده است که برای حل نیاز به صرف زمان و انرژی بسیاری دارد. در این مقاله سعی شده است با استفاده از مدل DEA که یکی از تکنیکهای محاسبه کارایی است، AHP که یکی از تکنیکهای تصمیم گیری است و منطق فازی که می توان آنرا برای تبدیل متغیرهای زبانی و مبهم به متغیرهای عددی و قطعی بکار برد، الگوریتمی ایجاد شود که بتوان بکمک آن یک طرح چیدمان مناسب برای یک واحد صنعتی (خدماتی) پیدا کرد. در این الگوریتم تلاش شده است که راهکاری برای محاسبه فاکتورهایی که قبلا به صورت سلیقه ای در مسائل طرح چیدمان محاسبه می شد، پیدا کرد. یکی از این فاکتورها درجه نزدیکی واحدهاست که سعی شده یک منطق مناسب برای محاسبه آن پیدا نمود.